Insaf....

Maap....kesah kali ni panjang sikit....





Haghi (hari) Jumaat yang lepaih (lepas)....

berlaku satu kejadian yang buatkan awok teghingat2 (teringat2) sampei sekaghang (sekarang).....

dan awok pasti budak2 opis awok pun kompem akan teghingat (teringat) kejadian ni sampei mati....

macam mane kite yang sehat wal afiat ni bulih jadi sakit sekelip mate...



kesahnye macam ni....



Brader yang jage parking kat opis awok ni....

memang ghamah (ramah)....

dan selalu jugak lepak kat opis awok ni...



sepanjang yang awok tau...

die ni takde le tunjokkan yang die ade sakit ape2 pun....

tapi sebalik tu memang awok tak tau...



dan pagi Jumaat yang lepaih (lepas)....

ade oghang (orang) jumpe die pengsan di kaki lime opis awok...

naseb baek ade yang jumpe...



teghoih (terus) oghang (orang) tu mintak tolong kat budak2 dalam opis awok....

tulong angkat kan die bawak masok dalam...

memang keadaan die mase tu awok nampak agak kritikal....



die kejang.....dan sawan beghulang (berulang)kali....

kat luo tadi..tak tau le awok beghape (berapa) kali die kejang...

tapi mase kat dalam opis awok....baghu (baru) je die ndak tenang...

datang balik kejang + sawan die...



naseb baek jugak le doktor kat klinik depan ni datang tolong....

kami2 yang ade dalam opis setakat tulong bagi ayo gule.....

basahkan kepale die.....

tapi masih jugak tak baek....



lepaih (lepas) doktor dah ambik kandungan gule die...

doktor mintak kol ambulans disebabkan keadaan die yang agak kritikal (nazak)....

awok ade terdengo doktor cakap dengan paramedik yang datang tu....

'HE IS GOING.......') yang akhirnye awok paham peluang die ndak hidop hampir takde.....



haghi (hari) ni...

ape yang awok tau daghi (dari) doktor haghi (hari) tu....

die koma....

dan kalo sedo pun....die mungkin akan lumpoh....

die masih ditahan di wad di Hospital Raja Permaisuri Bainun, Ipoh...