assalammualaikum..
sejak kecil saya dah biasa tengok ibu sedekahkan duit kat orang-orang yang meminta sedekah kat pasar malam. walaupun keluarga kami taklah mewah, tapi ibu tetap sedekah. ibu cakap, anggap sedekah tu menabung, kalau sayang duit kertas, rasa banyak sangat, bagi duit syiling. kalau sayang juga duit syiling rm1 tu,bagi duit pecah.. anggap macam menabung, nanti Allah bagi ganjaran, kita tak boleh kedekut. Kita susah, tapi orang yang minta sedekah tu lagi susah.
Bagi saya, semua tu tak penting!! lagi baik kalau saya masuk dalam tabung, bila banyak nanti,boleh tukar dan beli apa yang saya nak!! Tapi.. bila tengok ibu bagi, rasa macam nak bagi juga. Ibu pula,kalau tengok saya tak bagi,dia akan bagi duit kat saya dan suruh saya bagi.
Bila dah remaja, saya dah mula jadikan sedekah tu satu pelaburan!! dah boleh fikir apa yang ibu cakap tu betul.. Saya dah mula rasa tak sedap hati kalau tak sedekah.. dah mula rasa bersalah kalau tak hiraukan orang yang minta sedekah..
bersedekah lah..
kerana ALLAH sayang hambanya yang sentiasa membatu orang di dalam kesusahan..
Sucikan niat, lapangkan dada untuk bersedekah..
kerana itu..
saham akhirat kita..
No comments:
Post a Comment